4 Mart 2012 Pazar

Nilgün Marmara her zaman haklı değildi.Tanrı daha sonrasında çekeceğimiz acılar için bizlere sunduğu mutlu günleri o'na ya hiç sunmamıştı ya da Nilgün gerçekten iç ağrılı bir kadındı ve göremedi,mutluluğu göremedi.
Mutlu olmayı bilemedi.Sadece bir ön hazırlık,çekilecek olanlara,yaşanılacak acılara bir ön hazırlık dahi olsa bu mutlu günlerim mutlu olmayı seviyorum.Mutlu günleri seviyorum.Tanrı'yı bana verdiklerinden çok vermedikleri için seviyorum.Çünkü eğer benden hiçbirşey almamış olsa ve bana herşeyi vermiş olsaydı bu onu Tanrı yapmazdı.Adalet bu olmazdı.Ona yakın olabilmem içi neden kalmazdı.
Beni yakınlarında bir yerlerde hissetmeyi istediği için şanslıyım.
Bu şekilde olması beni ancak O'na yakın tutar.

..
Oradan bakınca fazla bohem görünecek biliyorum ama,tavan arasındaki odamda kahvem,sigaram ve kitabımla başbaşayken hemde bu kitap gabriel garcia marquez'in 'benim hüzünlü orospularım' iken,aklıma Nilgün girdi bi anda.İlk yaptığım şiir incelemesi onun şiirlerinden biriydi.
O farklıydı,o biliyordu ve bu yüzden gitti.

maskelerinizi kuşanıp yalanlarınızı çoğaltın
hepiniz mezarısınız kendinizin..
nilgün marmara
Kadın olsun,erkek olsun kişi iyi bir romandan zevk almıyorsa dayanılamayacak kadar aptal olmalı.
|Jane Austen